16 grudnia 2016

Liońskie Święto Światła

Zapraszam Was dziś na słynne, kolorowe liońskie święto zwane Świętem Światła Fête des Lumières. Każdego roku z tej okazji przyjeżdża do miasta wielu turystów. Słyszałam o milionie osób rocznie. Pokoje hotelowe na te trzy wieczory zarezerwowane są od wielu miesięcy. To, co nazywa się Świętem Światła prawdziwi Liończycy nazywają Świętem 8 Grudnia. By to zrozumieć cofnijmy się w czasie do 1852 roku. 8 września tego roku miano zainstalować na wzgórzu Fourvière złoconą figurę Matki Boskiej. Nie doszło jednak do tego z powodu potężnej powodzi. Uroczystości przeniesiono na 8 grudnia. Wydarzeniu miały towarzyszyć liczne procesje. Niestety pogoda znów pokrzyżowała plany i zepsuła oficjalną uroczystość. Mieszkańcy miasta postanowili spontanicznie wystawić na okna świece w kolorowych szklankach i w ten sposób uczcić przybycie figury Matki Boskiej. Tak właśnie narodziła się tradycja trwająca do dziś. W tym roku święto trwało trzy wieczory ale tylko 8 grudnia w wielu oknach zapalano świeczki a spod bazyliki Fourvière ruszyła tradycyjna procesja. Dzieje się tak od ponad półtora wieku. Współcześnie święto to także liczne iluminacje uliczne. Wyjątkiem był ubiegły rok, gdy odwołano je po zamachach w Paryżu z 13.11. Zapalane wtedy w oknach świeczki nabrały nowego, smutnego wymiaru. 
W tym roku motywem przewodnim było celebrowanie życia, radość i miłość i podróże. W wielu miejscach, głównie na półwyspie ulice i place tonęły w ferii barw, różnorodnych iluminacjach, którym często towarzyszyła muzyka. Oglądać można było liczne świetlne przedstawienia,  tłem dla których były budynki, fontanny, rzeźby i przygotowane specjalnie na tę okazję instalacje. Od  20-ej do północy ulice tętniły  życiem, wokół unosił się zapach grzanego wina, które kupić można było na licznych straganach. Święto Światła to manifestacja radości życia, pokaz talentu artystów i techników biorących w nim udział.
Zapraszam zatem na wieczorny spacer. Ubraliście się ciepło? Wieczory w grudniu są chłodne. Gotowi? Zaczynamy!











Plac Terreaux. Obrazkowa podróż od wnętrza ziemi po biegun północny pokazująca spustoszenia klimatyczne.





Fontanna  na placu Jacobin.


Chiński smok na placu Republiki.



Nocny lot, czyli obrazy inspirowane życiem i twórczością słynnego i uwielbianego przez Francuzów Liończyka - Antoine'a de Saint-Exuperego.



Wielkie, dmuchane serce na placu Celestins biło w rytm znanych przebojów o miłości.





Na  placu Bellecour oprócz licznych, małych instalacji podziwiać można było projekcję zainspirowaną dawnymi wesołymi miasteczkami i ulicznymi zabawami wyświetlaną na ogromnym diabelskim kole.


Jedna z czterech wież nad Rodanem. Te tańczące światła przypominały mi tańczące do muzyki fontanny w Wersalu.

Jak Wam się podobało? Jeśli chcielibyście przeżyć to osobiście rezerwujcie bilety już dziś;)

DZIĘKUJĘ ZA ODWIEDZINY I ZAPRASZAM PONOWNIE!

25 listopada 2016

Tarteletki z marakują

By babeczki były zawsze chrupiące trzymam je zamknięte w metalowej puszce a krem w słoiczku w lodówce. Łączę je w całość tuż przed podaniem.
Życzę frajdy przy przygotowaniach i przyjemności przy jedzeniu! 

Składniki
na kilkanaście sztuk

200 gr mąki
50 gr mielonych migdałów 
2 żółtka
120 gr masła
75 gr cukru pudru
1 łyżka gęstej, tłustej śmietany

9 owoców marakui ( im bardziej pomarszczone tym bardziej dojrzałe)
2 jajka
1 żółtko
50 gr cukru pudru
100 gr masła

Przygotowanie

Z podanych składników zagniatam kruche ciasto, formuję kulę, owijam folią spożywczą i wkładam na 30 min do lodówki.
Biorę się za krem.
Rozcinam marakuje, łyżką wybieram miąższ, podgrzewam go przez 5 minut, następnie przecedzam. Zostawiam kilka pestek do dekoracji.
Do szklanej miski wbijam jajka i żółtko, wsypuję cukier puder, mieszam. Dodaję ostudzony sok z owoców i pokrojone w drobną kostkę masło. Mieszam i wstawiam na 1 minutę do mikrofalówki ustawionej na połowę mocy. Wyjmuję krem, mieszam starannie i powtarzam czynność 4 razy, aż sos zgęstnieje. Przykrywam go folią spożywczą tak, by przykleić ją do powierzchni kremu ( dzięki temu nie utworzy się kożuch) i odstawiam do ostygnięcia.
Metalowe foremki do tarteletek smaruję odrobiną masła. Piekarnik nagrzewam do 190 stopni.
Wyjmuję ciasto z lodówki. Kładę je między dwa kawałki folii spożywczej i cienko wałkuję. Wycinam teraz kółka i wylepiam nimi foremki. Wstawiam na 10 minut do piekarnika. Wyjmuję gdy są jasno-złote. Studzę.
Łyżeczką nakładam krem i dekoruję pestką. Smacznego!




DZIĘKUJĘ ZA WASZĄ OBECNOŚĆ I ZAPRASZAM PONOWNIE!

24 listopada 2016

Kaczka w mandarynkach

Składniki
na 2 porcje

1 duża pierś kaczki ze skórą
kilka migdałów
1/2 kg mandarynek

60 gr cukru
50 ml octu winnego
200 ml bulionu z kurczaka
gałązka rozmarynu
sól, pieprz

na puree
3 ziemniaki
kawałek dyni, ok 30 dag
szczypta gałki muszkatołowej
2 łyżki masła

Przygotowanie
Zaczynam od sosu. Cukier wsypuję na patelnię i podgrzewam do momentu gdy się rozpuści i lekko zazłoci, nie mieszam! Wlewam ocet, uwaga, pryska! Teraz mieszam aż powstanie gładki sos, wlewam połowę bulionu i gotuję by odparować połowę objętości. Następnie wlewam resztę bulionu i znów odparowuję o połowę. Teraz wlewam sok z 4 mandarynek i wrzucam gałązkę rozmarynu. Wciąż gotuję sos aż do odparowania go o 2/3. Obieram dwie mandarynki i kroję poprzecznie na plastry. Wkładam owoce do sosu i wyłączam patelnię. Tak przygotowany sos może poczekać kilka godzin.
Włączam piekarnik na 180 stopni i biorę się za puree. Ziemniaki i dynię kroję w jednakową, grubą kostkę, następnie gotuję w osolonej wodzie do miękkości. Odcedzam, wrzucam kawałeczki masła i ugniatam. Dodaję gałkę i miksuję do otrzymania gładkiej masy. Dzięki dyni puree ma piękny kolor i jest puszyste.
Skórę kaczki nacinam w karo, solę i pieprzę z dwóch stron. Kładę na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i wstawiam na 25 minut do piekarnika skórką do góry. W czasie pieczenia tłuszcz będzie się wytapiał i przenikał przez mięso.
Teraz siekam grubo migdały i prażę je na suchej patelni aż zaczną mocno pachnieć, natychmiast przekładam je do miseczki, inaczej się przypalą.
Obieram jeszcze jedną mandarynkę i dzielę na cząsteczki. 
Wyjmuję kaczkę z piekarnika, przykrywam podwójnie złożoną folią aluminiowa i odstawiam na 10 min by odpoczęła. Podgrzewam sos dolewając do niego łyżkę tłuszczu z kaczki.
Podaję. Nakładam po 2 łyżki puree, kaczkę pokrojoną w grube plastry, polewam sosem, dodaję kawałeczki ugotowanej i surowej mandarynki. Posypuję chrupiącymi migdałami. Do tego miska zielonej sałaty i to wszystko. Smacznego!





23 listopada 2016

Makaroniki z wędzonego pstrąga

Przez dwa dni szalały wichury, potem lało jak z cebra, temperatura nie może sobie znaleźć stałego miejsca, zmienna jest niczym kobieta. Krótko mówiąc pogoda nas nie rozpieszcza, rozpieszczajmy się więc sami ;)
Proponuję zatem całe menu, które skutecznie poprawia humor.
Na przystawkę zrobiłam makaroniki z wędzonego pstrąga. Potrzebna jest do tego silikonowa forma z wgłębieniami-półkulami. Przygotowanie wymaga trochę staranności, czy zabawy, jak kto woli, ale przepis jest prosty. Za to jaki efekt! Zresztą, oceńcie sami ;))

Składniki
na 10 mini makaroników

250 gr wędzonego pstrąga w plastrach
150 gr puszystego twarożku ( typu Almette)
100 ml jogurtu greckiego
1/2 płaskiej łyżeczki żelatyny rozpuszczonej w odrobinie wody i podgrzanej
1/2 łyżeczki wasabi
1/2 pęczka szczypiorku
zielona cytryna
sól, pieprz
oliwa

Przygotowanie

Z plastrów ryby wycinam kółka i wykładam nimi wgłębienia w silikonowej formie tak jak na zdjęciu.
Pozostałe kawałeczki pstrąga siekam. Mieszam serek, jogurt, wystudzoną żelatynę, posiekany szczypiorek, wasabi, sól i pieprz. Dodaję zest i sok  z połowy limonki. Mieszam dokładnie, dodaję do tego rybę. Foremki wypełniam tak przygotowanym twarożkiem i wstawiam do lodówki na 2 godziny.
3 łyżki oliwy mieszam z sokiem z limonki.
Wyjmuję połówki " makaroników" z foremki. Wystarczy lekko nacisnąć od dołu. Składam połówki nadzieniem do środka, lekko spłaszczam w palcach, smaruję odrobiną oliwy by były błyszczące. Nakładam, skrapiam oliwką limonkową. Posypuję sezamem wasabi i dodaję po 2 plasterki surowego, żółtego buraka. 
Wystarczy ukroić pieczywo i siadać do stołu. Smacznego!





17 listopada 2016

Salon Czekoladowy

Witajcie! Koniec października to czas na Salon Czekoladowy w Paryżu. Smutno mi było, że tym razem nie dane mi będzie nacieszyć oczu i podniebienia. Nie posiadałam się z radości na wieść, że Salon zawita również do Lyonu. Nie mogłam się doczekać. Oczami wyobraźni widziałam czekoladowe rzeźby, czułam wokół zapach czekolady, szykowałam się na wielkie wydarzenie. Bilety zostały zakupione przez internet, po co stać w kolejce? Nareszcie nastał ten dzień! Wraz z mężem i przyjaciółmi porzuciliśmy myśl o leniwym, sobotnim poranku i uzbrojeni w aparaty fotograficzne i brzuchy gotowe do łasowania ruszyliśmy w czekoladową podróż. Gdy dotarliśmy na miejsce zdziwił mnie brak tłumów. Wchodząc do środka rozglądałam się niecierpliwie szukając gigantycznej rzeźby goryla, która zwykła witać paryskich odwiedzających. Nic z tego. Lyoński Salon był wersją demo tego z Paryża. Garstka stoisk, kilka sukienek i to prawie wszystko. Po kwadransie nie było na czym oczu zaczepić. Muszę przyznać, że byłam rozczarowana. Na szczęście było stoisko, na którym regularnie kupuję wspaniałe, gorzkie kakao. A na otarcie łez kupiliśmy sobie ...oliwę truflową! Zaskakujące ale prawdziwe. I tak pełni niedosytu opuściliśmy Salon Czekoladowy. Czy było warto wydać po 10 euro na osobę oceńcie sami ;)
Jeśli macie ochotę zerknąć na zdjęcia z poprzednich salonów zapraszam pod tag Salon Czekoladowy :)





Te cztery rzeźby witały odwiedzających.

















Poniżej kilka ujęć ze stoisk.







 I to niestety wszystko.

DZIĘKUJĘ WAM ZA ODWIEDZINY I ZAPRASZAM PONOWNIE!